De andere kant van de aarde / Oma’s

Zoals jullie in de post van Karin hebben kunnen lezen is de Oma van Karin deze week overleden. Ook mijn oma, want er was vanaf de eerste seconde geen enkele mogelijkheid dat zij iets anders zou zijn dan mijn oma, of anders genoemd zou worden dan Oma. Prima, want mijn eigen oma’s zijn tijden geleden al gestorven en bovendien, van fijne oma’s kun je er niet genoeg hebben. Maar vooral voel ik dat het mijn Oma is omdat ik haar ring draag. De trouwring die Karin om mijn vinger heeft geschoven is dezelfde als die waarmee Oma haar trouw aan Opa beloofde. Het is de ring die Oma nog jaren heeft gedragen toen Opa er niet meer was, zij-aan-zij met de ring die zij van Opa kreeg. En toen Oma hoorde dat Karin ging trouwen, bood ze haar ringen, haar trouw, aan ons aan. Als ik denk aan de toekomst die ik met Karin tegemoet ga, dan vlamt die ring op. Oma-power, zeg ik dan tegen Karin.

Met het heen gaan van Oma kreeg ik ook een antwoord. Ik vroeg me in mijn vorige post af waarom je de prachtige uitzichten, de natuur en het rustige leven in NZ zou verruilen voor de platte, grijze lage landen. Alleen. Ver weg. Afgesneden. Onbereikbaar. Het zijn woorden die het gevoel zouden moeten omschrijven als er iets gebeurt waar je bij wil zijn, maar niet bij kan zijn. Tuurlijk, Nederland is niet onbereikbaar, 3000 euro en 5 dagen reizen en je bent er bij geweest. Dat kan je een keer doen. Twee keer misschien. Maar dan wordt het een slijtage slag die je snel zal verliezen. Moet je toch zeggen, ik ben er niet bij.

Ik kijk graag Floortje Dessing op haar reizen en een van de laatste series is ‘Floortje naar het eind van de wereld’ (NPO, aanrader). De mensen die een plekje hebben gevonden in de wopwops hebben geaccepteerd dat ze er vaak niet bij zijn. Ze zijn soms alleen, met z’n tweeën of met hun gezin en that’s it. Ze hebben goed voor ogen waar ze genoeg aan hebben.

We zijn nu veertig en een van de verschillen met dertig is toch dat er meer shit lijkt te gebeuren. Ik denk dat ik erbij wil zijn als shit gebeurt. Karin ook zegt ze net.